Ruch jednostajny prostoliniowy
Ruch jednostajny prostoliniowy to ruch, w którym ciało pokonuje jednakowe odcinki drogi w tych samych odstępach czasu, którego torem jest linia prosta, a wartość, kierunek i zwrot prędkości są stałe.
Parametrem opisującym ruch ciała jest prędkość. Podstawowa postać wzoru na prędkość służy do wyliczenia wartości prędkości. Wartość prędkości często nazywana jest szybkością. Różnica pomiędzy prędkością a szybkością wynika z faktu uwzględnienia w przypadku prędkości kierunku ruchu. Zatem szybkość podawana z kierunkiem i zwrotem jest prędkością podawaną jako wektor.
Prędkość (szybkość) w ruchu jednostajnym prostoliniowym mówi nam, jaką drogę przebywa ciało w jednostce czasu. Szybkość oznaczamy wzorem:
Natomiast wzór na prędkość to:
We wzorze tym ujęto wektor przemieszczenia, a zatem wynika, że wektor prędkości jest zgodny z kierunkiem przemieszczania się ciała.
Podstawową jednostką prędkości w układzie SI jest „metr na sekundę”. 
Biorąc pod uwagę, że w ruchu prostoliniowym wartość wektora przemieszczenia jest równa drodze, jaką przebyło to ciało, możemy stwierdzić, że wartość prędkości w tym ruchu to szybkość.
Prędkość poruszającego się ciała możemy zdefiniować jako:
» prędkość chwilową – to prędkość, z jaką porusza się ciało w danym momencie,
» prędkość średnią.
Wartość prędkości średniej obliczamy, dzieląc drogę przebytą przez całkowity czas ruchu.
W przypadku ruchu jednostajnego prostoliniowego prędkość średnia jest równa prędkości chwilowej. Zatem drogę w tym ruchu możemy obliczyć ze wzoru:
W naturze nie spotyka się jednak zbyt wielu przypadków ruchu jednostajnego. Zazwyczaj dochodzi do sytuacji zmiany prędkości podczas trwania ruchu. Zmiany te są opisane wielkością, którą nazywamy przyspieszeniem.
